- шажамай
- зат. Қамшының өрімі мен алақанының жалғасқан, бүктеліп тұрған жері; екі бөлігінің біріккен тұсы. Жайшылықта қамшыны ілгенде ш а ж а м а й ы н а н іледі (Қаз. этнография., 3, 416).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
